‘Het geeft een prettig gevoel dat alle geldzaken in kaart zijn gebracht’
Tot zijn 90ste reed de vader van Maarten Wevers nog zelfstandig auto. “Maar ik weet het nog precies: op 4 oktober 2018 is dat gestopt. Hij durfde het niet meer. Vanaf dat moment werd zijn wereld steeds kleiner.” Wevers zorgde de laatste jaren voor zijn vader. “Hij kreeg fysieke problemen, maar hij was geestelijk nog heel scherp.”
Helaas ging de gezondheid van zijn vader steeds sneller achteruit. “Hij had de ziekte van Alzheimer. Daardoor kwam hij via een spoedprocedure in het verpleeghuis terecht. Door corona ging daar al vrij snel de deur op slot. Ik kon niet meer bij hem komen. Dat was keihard. We konden nog wel telefoongesprekjes voeren, maar dat werkte eigenlijk niet. Hij besefte nauwelijks meer wat er aan de hand was.” Zijn vader overleed uiteindelijk in november.
Veel emoties en veel regelwerk
Naast alle emoties rond de ziekte en het overlijden van zijn vader was er ook nog het vele regelwerk. “Nadat hij in het verpleeghuis was terechtgekomen moest ik zijn huis leeghalen en de woning verkopen. Bij het opruimen van de spullen kwamen er natuurlijk ook de nodige herinneringen naar boven. Bijvoorbeeld bij het zien van oude foto’s. De verkoop ging gelukkig heel snel – het pand heeft niet eens op de markt gestaan.”
Midden vorig jaar had Wevers nog een aanvraag ingediend bij de rechtbank om als bewindvoerder toestemming te krijgen voor het beleggen van gelden van zijn vader. “Daar ging veel tijd overheen en uiteindelijk is de zaak nooit voorgekomen, omdat mijn vader al was overleden.”
Wensen voor de toekomst
In de afgelopen drie jaar had Wevers al geregeld contact gehad met ING-adviseur Willem Pieter Verhoeve. “Dat begon met een gesprek over mijn eigen financiële situatie. Ik vond het prettig dat ik bij hem wat ideeën kon toetsen over mijn wensen voor de toekomst. En in de loop van vorig jaar hebben we ook gesproken over de financiën van mijn vader, in de periode dat ik bezig was om de bewindvoering te krijgen. Er moesten verschillende geldzaken worden geregeld. Zo had mijn vader een aandelenportefeuille die beheerd moest worden. En het huis was intussen verkocht. Het geld stond op een spaarrekening, maar daarvoor zocht ik een andere oplossing die meer rendement opleverde.
“Toen mijn vader overleed heb ik die gesprekken even stopgezet. Ik heb wel de Servicedesk Nabestaanden van ING ingeschakeld. Zij hebben alles heel goed afgehandeld; ze hebben keurig alle rekeningen van mijn vader aangepast. Je krijgt van de notaris een enorme cijferbrij aan documenten bij een overlijden – dat wil je niet weten. De Servicedesk heeft me daar perfect mee geholpen.
Eerder stoppen met werken
“In januari heb ik weer contact opgenomen met Willem Pieter. Hij heeft de situatie opnieuw in kaart gebracht, nadat de erfenis was afgerond. Mijn wens is om voor een stabiel inkomen te zorgen in de komende jaren. Ik ben nu 60 jaar. Ik wil niet tot m’n 68ste doorwerken. Ik hoef bij wijze van spreken niet dood te gaan met een vermogen op de bank. De vraag is dan hoeveel kasstroom je kunt genereren. Je moet natuurlijk ook elk jaar vermogensbelasting betalen. Willem Pieter heeft dit allemaal met mij doorgenomen.”
Wevers is al jaren zelf actief als belegger. “Ik vind het leuk om met geld bezig te zijn. Ik ben ook penningmeester van een sportvereniging – wel een zuinige penningmeester, hoor. Maar het bedrag dat ik nu kan beleggen is zo groot dat ik dat niet meer zelf kan doen. Dat moet worden uitbesteed, anders ben ik er de hele dag mee bezig. Willem Pieter heeft een plan gemaakt met twee neutrale beleggingsportefeuilles in twee ‘smaken’, om de risico’s te spreiden. Het doel is ook dat ik de vermogensbelasting kan betalen uit het rendement van die portefeuilles.”
Tijd voor een wereldreis
Wevers heeft nog een andere duidelijke wens: op reis gaan. “Mijn vader heeft tegen me gezegd: ‘Als ik er niet meer ben moet je een reis om de wereld maken.’ Dat was een aanmoediging om aan mezelf te denken, nadat ik de afgelopen jaren voor hem had gezorgd. Ik heb mijn hele leven gereisd. Er zijn nog wel plekjes waar ik naartoe wil en waarnaar ik wil terugkeren. Zuid-Afrika is een heel prettig land waar ik vaak ben geweest. En ik heb kennissen in Australië en Nieuw-Zeeland die ik nog eens opnieuw wil bezoeken.”
Alleen is reizen nu lastig, door corona. “Dus voorlopig werk ik nog maar even door.” Dat hij zijn financiële situatie uitvoerig heeft doorgenomen met Willem Pieter Verhoeve geeft rust. “Het biedt vrijheid: als het me op mijn werk echt niet meer bevalt, dan zou ik vandaag nog een briefje kunnen schrijven dat ik niet meer kom. Dat is een prettig gevoel.”